Silouan

“Uw gebed mag niet enkel van de lippen komen. Wees één en al aandacht, treed binnen in het verborgene van uw hart, ga er geheel in binnen.”
(Ambrosius van Milaan)

Bidden brengt ons van het hoofd naar het hart, van de oppervlakte naar de diepte … om te verwijlen in stilte voor God.
Maar dat krijgt men niet altijd cadeau. Vaak kom je pas bij deze stilte na een storm van gedachten en gevoelens: pijn, verdriet, onmacht, boosheid, woede, passie en drift die mogelijk in je opspelen. Dat kan een harde confrontatie zijn.
Wie echter in het gebed volhardt en zijn denken en voelen aan God overgeeft, zal niet voorgoed in het donker moeten vertoeven.
Daar waar je het misschien niet meer verwacht ondervind je op zekere dag ‘Zijn aanwezigheid’, bron van alles wat leven geeft:
vrede, vervulling, vreugde, liefde,
aanvaarding van jezelf en van de ander,
gemeenschap,
scheppende daadkracht…

Voor monniken bedoelt persoonlijk gebed een toeleg van elk moment te zijn.